سیل بنیادهای ارتباطات روستائی را از بین می برد، بدون کمک دولت بازسازی شدنی است؟
مخابرات ما- شرکت مخابرات ایران بعنوان بزرگترین اپراتور گسترده تلفن ثابت در همه کشور در حد توانش سرویس می دهد.از نزدیکترین شهرها تا دورترین روستاها.
واقعیت این است که مخابرات در روستاها هرگز به سود فکر نمی کند بلکه بعنوان یک مسئولیت اجتماعی و برای محبوب کردن برندش به روستاها رسیدگی می کند اما گاهی هزینه ها بیش از توان این شرکت خصوصی است.
دولت فعلی سعی کرده است با طرح uso و با کشیدن فیبر به روستاها بخشی از هزینه ها را تامین کند.باید پذیرفت که این هزینه ها کمک بزرگی به امر ارتباطات خواهد بود و دولت بعنوان متولی امر تامین ارتباطات برای مردم کشور و مهمتر از همه، تامین زیرساخت برای همه وظبفه مهمی به عهده دارد.
چه دولت و چه مخابرات با مشکلات فراوانی به روستاها فیبر می کشند.اما گاهی طبیعت سر ناسازگاری با دنیای ارتباطات دارد و سعی می کند سیم ها و فیبر ها را پاره کند.
سیل بعنوان یک عارضه طبیعی زمین های نرم اطراف جاده ها را با خود می برد و زیر تیرهای هوایی مخابرات را شل و آن را با آب می برد.ضمن اینکه فیبرش نیز پاره می شود.
تصاویری که می بینید پس از یک سیل در روستاهای خراسان رضوی گرفته شده است.در این وانفسای کمبود فیبر و امکانات تامین امکانات سخت و دشوار است.اما مخابرات کشور این وظیفه را ایفا خواهد کرد.
آنچه قابل تحمل نیست سرقت های انسانی است! سرقت فیبر و سیم از سوی سارقان حرفه ای در کسری از ساعت اتفاق می افتد.چه بسا از یک سو همکاران مخابراتی ما فیبر را می کشند و ساعتی بعد دزدان جمع می کنند!
با این عارضه چه باید کرد؟ آیا روستائیان نمی توانند برای حفظ امکانات خود کاری بکنند؟
سوالی است که پاسخ آن به سادگی حاصل نمی شود.
این عاقبت کارهای غیر کارشناسی و ظهور پیمانکاران بی تجربه است چرا که در مسیر رودخانه و سیلاب اجرای این طرح دور از عقل است.مخابرات به دست خودش نابود خواهد شد چون از واژه خصوصی سازی فقط سود دهی و پر کردن جیب عده ای خاص مد نظر است و نیروی جوان و تحصیلکرده در پشت سدی به نام تبعیض گیر افتاده اند در صورتیکه در شرکتهای خصوصی پویا،بالاترین سرمایه،نیروی انسانی است که در اینجا محلی از اعراب ندارد.